فصد و حجامت هر دو با خارج کردن مقداری خون از بدن، روشی برای پیشگیری و درمان برخی بیماری‌هاست البته این دو روش درمانی تفاوت‌هایی هم با یکدیگر دارند. در فصد، رگ را کاملا می‌گشایند تا مقدار مشخصی خون از بدن بیمار خارج شود ،
اما در حجامت رگی شکافته نمی‌شود بلکه توسط وسایلی خاص بدن را ـ اغلب در پشت، صورت، دست و پا ـ بادکش کرده و محل را با ابزار مخصوصی خراش می‌دهند تا خون مویرگی از قسمت‌های سطحی بدن و پوست و اغلب از مویرگ‌های داخل عضله خارج شود. در واقع خون خارج شده در حجامت از مویرگ‌هاست ولی در فصد از عروق اصلی است. خون حجامت رقیق و نواحی سطحی پوست را از اخلاط پاک می‌کند ولی خون فصد غلیظ و از عمق بدن اخلاط و سموم را خارج می‌کند.
فصد به چه کسانی و چه زمانی توصیه می‌شود؟
چون میزان خون خارج شده در فصد بیشتر است امکان ضعف فرد و ضرر به اعضای اصلی بدن همچون کبد، کلیه و قلب وجود دارد. به همین دلیل” فصد” برای کودکان و افراد سالمند مناسب نیست و برای افراد بالغ گرم مزاج در مناطق گرمسیر کشور و بخصوص در فصل بهار و در ساعات اولیه روز پس از هضم غذا و بعد از کار کردن شکم پیشنهاد می‌شود.
علت مناسب بودن فصد در فصل بهار
در بهار بدن انسان با هیجاناتی همراه است و اخلاط و فضولات در خون به جریان در می‌آیند و در نتیجه خون گرفتن باعث دفع این فضولات خواهد شد و همچنین فشار خون در حدی است که بیم عوارض ناشی از فصد کمتر وجود دارد. در حالی که در فصل‌های سرد، فضولات غلیظ و ساکن شده و خون گرفتن موجب دفع قسمت بیشتری از بخش مفید خون می‌شود. این متخصص طب سنتی توصیه می‌کند در فصل تابستان و نیز در فصول سرد سال جز به ضرورت و تجویز درمانگر حاذق فصد انجام نشود.
